Teamcaptains

Fred

Roparun 2019 wordt voor mij de 16e deelname aan dit geweldige evenement. Daar is echter wel discussie over of ik de 2 jaar die ik ben meegegaan met de organisatie mee mag tellen haha. De afgelopen jaren als Teamcaptain samen met Mariska. Ieder jaar weer een geweldige uitdaging om met 23 teamleden de Roparun tot een goed einde te brengen. Dit jaar gaan we als team de route Parijs-Rotterdam afleggen.
Een gedreven team met veel nieuwe mensen die er volgens mij net zoveel zin in hebben als ik om aan de Roparun deel te nemen. Dit allemaal voor het goede doel om mensen met kanker te steunen. Zowel in mijn werk als privé word ik helaas te vaak geconfronteerd met kanker, en weet hierdoor een beetje wat voor belasting deze verschrikkelijke aandoening met zich mee brengt.
Als wij dan ons gezonde en sportieve lijf in kunnen zetten om geld te verzamelen voor al deze mensen waardoor hun leven een beetje dragelijker wordt, dan geeft mij dat een enorme voldoening. Ik verheug me nu al op de samenwerking binnen dit leuke team en de Roparun zelf. Ik ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk weer één groot (en intensief) feest gaat worden.

Mariska

Het Roparun virus zit nog steeds in mij en ik kan mij geen ander Pinksterweekend meer voorstellen, dus ik ga weer heel graag voor de 7e keer mee.
Dit jaar vertrekken we vanuit Parijs en zal ik op de fiets meegaan. Als teamcaptain samen met Fred blijft heel leuk (nu voor het 5e jaar).
Met zo’n leuk team vol enthousiasme en steeds weer nieuwe teamleden vanuit het Diak maken we er weer een mooi jaar van! Het is en blijft een spannende uitdaging, maar het doel is natuurlijk nog mooier.
Het is goed om hier op deze sportieve manier ons steentje aan bij te dragen en zoveel mogelijk geld op te halen voor deze mensen die het hard nodig hebben om hun leven dragelijker te kunnen maken. Ik kijk uit naar weer een mooi, sportief en gezellig jaar met dit team!

Lopers

Ilona

Hein

Ik ben Hein de Natris, 54 jaar, en woon samen met mijn vrouw en twee zoons in De Bilt. Mijn vrouw werkt in het Diak op de Poli Long-oncologie. De 28ste editie van de Roparun wordt voor mij de 7e keer dat ik aan dit mooie avontuur mag mee doen. Dit jaar weer als loper en weer vanuit Parijs. Wat veel mensen zich niet realiseren is dat Roparun meer is dan die sport-estafette met Pinksteren. Voor ons team is Pinksteren een soort ‘feestelijke afsluiting’. Maar al in september beginnen de eerste voorbereidingen: samenstellen team, routeverkenning, campers reserveren. We hebben als Team 19 inmiddels veel ervaring met beide routes en staan gelukkig niet vaak meer voor (nare) verrassingen. Daarnaast steken alle teamleden door het jaar heen heel veel tijd in waar het natuurlijk allemaal om draait, de sponsoracties om geld in te zamelen: de wijnactie, de statiegeldactie, sponsorlopen bij scholen, lotenverkoop. Ik ben heel blij dat ik met al die enthousiaste mensen weer mag samenwerken aan dat mooie Roparun-doel: ‘Leven toevoegen aan de dagen, als er geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven’.

Valerie

Ik ben Valerie Joesten, 24 jaar en woon in Amersfoort. Ik werk in het Diakonessenhuis als verpleegkundige op de afdeling Oncologie en Interne geneeskunde. Het is voor mij de 2e keer dat ik meega met de Roparun als loper. Mijn motivatie om mee te lopen met de Roparun is mijn vader, die 4 jaar geleden overleed aan kanker. Ik weet dan ook goed hoe belangrijk het is om ‘leven toe te voegen aan de dagen’. Ik vind het fijn een sportieve bijdrage te kunnen leveren aan dit goede doel.

Loes

Al een aantal jaar had ik de wens een keer mee te lopen met de Roparun. Het is natuurlijk waanzinnig mooi om een sportieve prestatie te combineren met geld ophalen voor zo’n doel.Toen wij als gezin ook met kanker te maken kregen, kwam het wel heel dichtbij ineens. Gelukkig met een goede afloop. Ik kwam er achter dat de medische zorg fantastisch is, maar werd ook wel een beetje verdrietig van het feit dat er voor gezinnen die te maken krijgen met kanker weinig is. Maar juist voor dit soort dingen (en nog heel veel meer) is natuurlijk altijd meer, meer, meer geld nodig.Vorig jaar was er plaats in het team en mocht ik voor het eerst als loper mee. Een bizar event in de meest positieve zin van het woord. Zoveel mensen die allemaal met het zelfde doel op pad zijn. Maar ook de nachten dat je alleen met je team langs de Franse akkers loopt en in nachtelijke stilte bedenkt hoe fijn het is dat we dit kunnen doen. En tja, nu ben ik besmet met het Roparun virus…. Gelukkig maar. 

Karianne

Ik ben Karianne Hoek en ik werk met veel plezier als longverpleegkundige op de poli Longziekten in het Diakonessenhuis. Dit jaar ga ik voor de derde keer mee als loper. Ik heb er weer veel zin in om met dit enthousiaste team mee te doen aan dit geweldige evenement. Natuurlijk met als doel om zoveel mogelijk geld op te halen voor mensen met kanker om hun levensdagen draaglijker te maken. Ik vind het mooi om een sportieve bijdrage te kunnen leveren!

Gerben

Vijf jaar geleden ben ik aan boord gestapt van deze ‘non-stop-run’ naar Rotterdam, vanuit Hamburg of Parijs Oorspronkelijk met de bedoeling dat ik uitsluitend ondersteuning zou zijn (‘team C’). Nu sta ik aan het begin van inmiddels mijn 1e Roparun lustrum, waarvan de 3e keer als loper, terwijl ik oorspronkelijk een schaatser ben. Naast schaatsen houd ik ook van racefietsen, mountainbiken en avontuurlijke vakanties. Een goede kweekbodem voor het befaamde ”Roparun virus” dus -:). Ik werk in het Diakonessenhuis als laborant KNF op de poli neurologie. Hier houd ik mij bezig met onderzoek naar het functioneren van het zenuwstelsel, zintuigen en spieren.Denk hierbij aan patiënten met bijv. epileptische aanvallen, MS en ALS patiënten, of slaapstoornissen. Het laat zich raden dat ook in mijn vakgebied de nodige ellende als gevolg van kanker voorbijkomt. Graag vraag ik jullie om mij en de rest van dit top-team ook dit jaar weer te steunen.

Marlouke

Mijn naam is Marlouke van Vught-Kauffmann en ik ben als fysiotherapeute werkzaam in het Diakonessenhuis. Zowel privé als op mijn werk krijg ik veel te maken met kanker en zie ik hoeveel impact deze ziekte heeft. Voor patiënten die te horen krijgen dat hun vorm van kanker (nog) niet te behandelen is, is het fijn om wel iets voor ze te kunnen doen. Dankzij de Stichting Roparun kunnen we het leed van patiënten in de palliatieve fase iets verlichten, iets waar ik me graag in mijn vrije tijd voor inzet. Dit jaar ga ik voor de 6e keer mee. De eerste vier keren ben ik als fysiotherapeute mee geweest. De 5e keer, en nu ook de 6e keer ga ik mee als loper. Ik denk dat ik ook deze keer mijn collega’s fysiotherapeuten hard nodig ga hebben tijdens de zware estafette die we dit jaar weer vanuit Parijs gaan lopen. Ik ga ervoor.

Linda

Mijn naam is Linda van Dijk, ik ben 49 jaar. Getrouwd met Eric en samen hebben we 2 zonen. Ik werk op de Recovery in het Diakonessenhuis. Ik heb vorig jaar voor het eerst meegedaan als chauffeur bij de Roparun. Dit jaar zal ik meegaan als loper. e reden dat ik als loper mee wil doen, is omdat ik samen met het team zo veel mogelijk geld wil ophalen voor mensen die gebukt gaan onder kanker, om hun leven zo draaglijk mogelijk te maken. Daarnaast is het voor mij een doel op zich die ik een keer gehaald wil hebben op sportief vlak. Twee vliegen in één klap. Ik zie er naar uit om met dit team een sportieve uitdaging aan te gaan!

Fietsers

Annelotte

Jennifer

Het Diak gaat al voor de 20ste keer deelnemen aan de Roparun en hoe mooi is het dat dit jubileum jaar voor mij de eerste deelname wordt. Ik ben Jennifer van Leeuwen-Raaijmakers en nu ruim 5 jaar werkzaam in het Diakonessenhuis. Sinds 2 jaar met veel plezier op de Intensive care afdeling als verpleegkundige, een afdeling waar wij ook veel in contact komen met kanker patiënten.

Dat ik mee wil doen aan de Roparun is niet zomaar. Al vanaf kleins af aan ben ik door mijn vaders sportieve instelling geprikkeld, hij was lid bij de Triathlon vereniging in de Hoeksche Waard. Zo ben ik al vroeg begonnen met zwemmen, wielrennen en hardlopen, helaas door blessures kan ik dit niet zo doen zoals ik graag zou willen. Vandaar dat ik nu als fietser zal deelnemen. 

Maar het sporters bloed heeft mijn vader toch echt aan mij doorgegeven, wij sportte dan ook graag samen. Helaas is bij hem op 50-jarige leeftijd uitgezaaide darmkanker geconstateerd, wat niet meer te behandelen was. Mede door zijn sporters mentaliteit en niet weten van opgeven hebben wij met elkaar nog 2 hele mooie jaren gehad. Hij was altijd erg betrokken bij de Roparun en zelfs op zijn uitvaart wilde hij dat er voor dit goede doel geld ingezameld zou worden. Hoe bijzonder dat ik nu met ons team door de Hoeksche Waard zal fietsen, voor onze estafette tocht van Parijs – Rotterdam.

Nu wil ik actief deelnemen aan de Roparun, voor mijn lieve vader, andere dierbare mensen in mijn omgeving en alle andere kanker patiënten. Om het leven met kanker een klein stukje dragelijker te maken met de mooie initiatieven van de Roparun.

Daarom mijn vraag; sponsor jij dit mooie doel? Alle beetjes helpen.

Mariska

Het Roparun virus zit nog steeds in mij en ik kan mij geen ander Pinksterweekend meer voorstellen, dus ik ga weer heel graag voor de 7e keer mee.
Dit jaar vertrekken we vanuit Parijs en zal ik op de fiets meegaan. Als teamcaptain samen met Fred blijft heel leuk (nu voor het 5e jaar).
Met zo’n leuk team vol enthousiasme en steeds weer nieuwe teamleden vanuit het Diak maken we er weer een mooi jaar van! Het is en blijft een spannende uitdaging, maar het doel is natuurlijk nog mooier.
Het is goed om hier op deze sportieve manier ons steentje aan bij te dragen en zoveel mogelijk geld op te halen voor deze mensen die het hard nodig hebben om hun leven dragelijker te kunnen maken. Ik kijk uit naar weer een mooi, sportief en gezellig jaar met dit team!

Anita

Ik ben Anita van de Sant. Ik doe dit jaar voor de 3e keer mee en voor de 2e keer als fietser. Ik werk al jaren als oncologieverpleegkundige met veel plezier op het dagbehandelcentrum oncologie/hematologie van het Diakonessenhuis. Ik weet  hoe belangrijk het kan zijn om ‘leven toe te voegen aan de dagen als er geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven’. Dus daarom heb ik weer veel zin om met dit enthousiaste team mee te doen aan dit geweldige evenement, dit keer weer vanuit Parijs. Met al onze voorbereidingen, van wijnverkoop, sponsorloop, stoopwafels en lotenverloop. Steun ons Team 19 en het goede doel van de Roparun. 

Fysiotherapie

Janny

Editie 2019 betekent voor mij, Janny Tijsseling, dat ik voor de 14e keer mee mag doen met het team van het Diakonessenhuis. Ik werk als fysiotherapeut buiten het ziekenhuis, maar zowel in de praktijk als privé kom ik natuurlijk ook kankerpatiënten tegen. Kwaliteit van leven staat hoog in mijn vaandel en daarom voel ik me heel erg betrokken bij de Stichting Roparun en haar doelstelling. Het samen verantwoordelijk zijn voor het sponsortraject en daarna voor het sportieve evenement is elk jaar een uitdaging. Als team gaan we deze Roparun weer tot een succes maken.

Gustav

Mijn naam is Gustav van Blokland, aankomend jaar is de 3e deelname met het Roparun team van het Diakonessenhuis. Dit jaar ga ik mee als fysiotherapeut. De Roparun is een super leuk en gezellig evenement waarbij het doel altijd voorop staat. Iedereen inclusief mezelf heeft wel eens te maken gehad met deze vreselijke ziekte. Vandaar dat we ons met zijn allen inzetten om weer geld op te brengen voor een mooi donatie bedrag.

Femke

Ik ben Femke Waltman, 27 jaar, en ga voor de 4e keer mee met Team 19 naar de Roparun als fysiotherapeut. Ik vind het fantastisch om de lopers en fietsers te kunnen begeleiden en daarmee dit belangrijke doel te kunnen steunen. In mijn werk en privé ben ik er meerdere malen tegen aan gelopen hoe belangrijk dit doel is, en daarom draag ik op deze manier graag mijn steentje bij.

Vacature

Chauffeurs en Logistiek

Marco

Mijn naam is Marco Franchimont. Roparun 2019 wordt mijn 15e deelname aan dit fantastische evenement met het leukste ziekenhuisteam van Nederland (vraag maar na bij de organisatie). Na een aantal jaren als chauffeur op de materiaalwagen/camper en als fietser ga ik dit jaar mee als chauffeur op de lopersbus. Een nieuwe rol met nieuwe uitdaging. De voorbereidingen zijn weer in volle gang en het team is weer enthousiast. We gaan er met zijn allen weer een feestje van maken.

Fred

Roparun 2019 wordt voor mij de 16e deelname aan dit geweldige evenement. Daar is echter wel discussie over of ik de 2 jaar die ik ben meegegaan met de organisatie mee mag tellen haha. De afgelopen jaren als Teamcaptain samen met Mariska. Ieder jaar weer een geweldige uitdaging om met 23 teamleden de Roparun tot een goed einde te brengen. Dit jaar gaan we als team de route Parijs-Rotterdam afleggen.
Een gedreven team met veel nieuwe mensen die er volgens mij net zoveel zin in hebben als ik om aan de Roparun deel te nemen. Dit allemaal voor het goede doel om mensen met kanker te steunen. Zowel in mijn werk als privé word ik helaas te vaak geconfronteerd met kanker, en weet hierdoor een beetje wat voor belasting deze verschrikkelijke aandoening met zich mee brengt.
Als wij dan ons gezonde en sportieve lijf in kunnen zetten om geld te verzamelen voor al deze mensen waardoor hun leven een beetje dragelijker wordt, dan geeft mij dat een enorme voldoening. Ik verheug me nu al op de samenwerking binnen dit leuke team en de Roparun zelf. Ik ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk weer één groot (en intensief) feest gaat worden.

Eric

Afgelopen jaar (2018) heb ik van dichtbij het feest rond de Roparun mogen meemaken , omdat Linda (mijn vrouw) meeging als chauffeur van één van de campers. Dit jaar gaat ze lopen dus leek het me erg leuk om zelf mee te gaan als chauffeur. Gelukkig kwam er een plekje vrij dus mag ik nu onderdeel zijn van een prachtig team die zich voor 100% wil inzetten voor het geweldige doel. Samen met anderen mag ik ervoor zorgen dat bijna alles op rolletjes gaat lopen.

Jurgen

Ik ben Jurgen Kuijvenhoven, 32 jaar oud en woonachtig in Veenendaal. Samen met mijn vrouw Jose (die werkzaam is als verpleegkundige in het Diakonessenhuis in Utrecht) heb ik twee jaar geleden meegedaan met de Roparun (toen voor de derde keer). Vorig jaar moest ik aan mij voorbij laten gaan vanwege de geboorte van onze zoon Mees, maar dit jaar heb ik super veel zin om weer mee te gaan (alweer voor de vierde keer dus). Dit doel blijft gewoon heel bijzonder voor mij. In mijn familie heb ik meerdere keren met deze verschrikkelijke ziekte te maken gehad, en daarom draag ik graag mijn steentje bij aan dit leuke team, dit jaar als chauffeur in één van de auto’s (team C). Op naar een zo hoog mogelijke opbrengst voor dit goede doel!

Marjon

Voor de 2e keer ga ik mee als chauffeur. Mijn naam is Marjon van Dijen, ben 46 jaar en ik woon samen met mijn 2 zoons in Amersfoort. Ik werk als marketeer bij een ICT bedrijf. Al vaak gedacht dat ik ‘iets’ zou willen doen voor mensen met kanker. Helaas heb ik ook van dichtbij gezien wat een verwoestende kracht deze ziekte heeft voor mensen persoonlijk en ook voor hun omgeving. Door deel te nemen aan dit team voor de Roparun hoop ik mijn steentje te kunnen bijdragen om ‘leven aan de dagen toe te voegen’. In 2017 ben ik mee geweest vanuit Hamburg en nu dus vanuit Parijs. Ik heb enorm veel zin om weer met dit enthousiaste team op stap te gaan.

Indra

Kries

Financiën

Henk

Ik ben Henk Henzen en ben vanaf het begin actief voor het Roparunteam Diakonessenhuis. Vanaf het eerste jaar doe ik de administratie voor het team. Zorg ervoor dat het team informatie krijgt over alle financiële zaken, zoals de inkomsten, bijvoorbeeld: de sponsoren, het lotengeld en andere gelden die met activiteiten binnen komen. Verder natuurlijk doe ik betalingen voor het team, zoals daar is de inschrijving, de kosten voor de run zelf.
Zelf ben ik ook vier keer mee geweest met het team, drie keer van Rotterdam naar Parijs en één keer van Parijs naar Rotterdam. Ik was toen chauffeur van een camper. Misschien dat het in de toekomst nog een keer voor komt dat ik met het team meega, maar voor dit jaar volg ik het team vanachter de computer.

Terug